Autoklavni porasti beton (#AAC), poznat i kao autoklavni ćelijski beton (ACC) ili autoklavni laki beton (ALC), ekološki je zeleni građevinski materijal. Sirovina koja se koristi za proizvodnju AAC je leteći pepeo, koja predstavlja otpadni materijal termalnih elektrana.

AAC ima razne prednosti u odnosu na ostale građevinske materijale. Ovaj materijal nudi jedinstvenu kombinaciju male težine, čvrstioće konstrukcije, trajnosti i isplativosti. AAC olakšava brzu izgradnju. AAC nudi toplotnu i zvučnu izolaciju, pružajući bolju sigurnost i smanjene troškove grijanja ili hlađenja.

Energija koja se troši za proizvodnju AAC manja je u odnosu na onu za ostale građevinske materijale. AAC troši približno 50% i 20% manje energije u odnosu na beton, odnosno CMU. AAC je energetski najefikasniji građevinski materijal.

AAC kombinuje izolaciju i nosivost u jednom materijalu za zidove, podove i krovove. Njegova mala težina olakšava rezanje, brušenje i oblikovanje, podatna je za eksere i vijke, što mu daje fleksibilnost dizajna i konstrukcije, te mogućnost jednostavnog prilagođavanja na terenu.

AAC otporan je na vodu, truljenje, plijesan i insekte. Materijal je precizno oblikovan i udovoljava strogim normama.

Otpornost na vatru je izvrsna, AAC debljine 20 centimetara može osigurati četiri sata zaštite od vatre (stvarne performanse premašuju to i pružaju zaštitu do osam sati). Osim toga, budući da je nezapaljiv, neće izgarati ili ispuštati otrovne pare.

Mala težina znači da su R-vrijednosti za AAC uporedive sa konvencionalnim materijalima, ali AAC imaju veću toplinsku masu, pružaju nepropusnost zraka i, kao što je upravo spomenuto, nisu zapaljive. Ta mala težina takođe pruža visok stepen apsorpcije zvuka za privatnost, kako vanjske buke, tako i iz drugih prostorija kada se koristi kao unutrašnji pregradni zid.