Arhitektonsku profesiju često nazivaju „kreativnom“, međutim, kao i ostale profesije, arhitektura crpi svoju lucidnost i orginalnost među pojedincima. Ukoliko ste spremni na odricanja možete se nadati blagodetima koje pomenuta disciplina sa sobom nosi.
Nikola Umićević je rođen u Prijedoru gde je završio gimnaziju Sveti Sava. Kao i pred mnogim arhitektima i pred Nikolom su se našli različiti izbori. Međutim, očev štafelaj i košarkaški teren zasjenila je ljubav prema prostoru. Kada sve talente uzmemo u obzir, postavlja se pitanje ko je koga birao, on arhitekturu ili ona njega. Nakon Prijedora, Soluna, Ljubljane i Dohe, beogradska arhitektonska scena se nametnula kao logičan izbor za našeg sagovornika. Trenutno radi na poziciji senior arhitekte u jednom od najtraženijih beogradskih studia – Bureau Cube Partners, koji broji oko 50 arhitekata različitih profila.
Kako ste odlučili da budete arhitekta i otkud ljubav prema ovoj profesiji?
Smatram da se odgovor na ovo pitanje nalazi u sjećanju na porodičnu kuću sa spiralnim stepeništem koje je bilo osvjetljeno prelijepim krovnim prozorom kroz koji je svjetlost tokom dana ulazila i stvarala igru sijenki po zidovima i podu. Taj prizor je bio kao živo platno koje se mjenjalo tokom dana, stvarajući različite atmosfere i emocije. Sa istog tog stepeništa sam skriveno posmatrao oca dok je slikao uz prigušeno svjetlo kasno u noć. Ta „rembrantovska“ atmosfera i osjećaj da svaki detalj može uticati na doživljaj prostora ostavio je dubok trag u meni i inspirisala me da istražujem arhitekturu kao spoj umjetnosti i funkcionalnosti.
Kako se mlad čovjek odluči za studiranje u inostranstvu? Zašto Grčka, Solun? Koliko se obrazovanje u Grčkoj razlikuje od obrazovanja u BiH?
Izbor Grčke i Soluna proistekao je iz kombinacije faktora kao što su kvalitetno obrazovanje, kulturna raznolikost, atraktivan način života i niz pogodnosti koje sam ostvario kao stipendista Vlade Grčke. Grčka je poznata po svojoj bogatoj istoriji, umjetnosti i kulturi, što je bila privlačna tačka za mene kao mladog čovjeka željnog novih iskustava. Solun, kao drugi najvažniji grad u Grčkoj, ali grad sa najvećim univerzitetom, koji nosi ime po velikom Aristotelu, ima reputaciju da nudi kvalitetno obrazovanje i širok spektar studijskih programa. Kada je riječ o razlici između obrazovanja u Grčkoj i BiH, nezahvalno je praviti poređenje, budući da nemam iskustvo studiranja u BiH. Ono što bih istakao, a tiče se studiranja u Grčkoj je pristup prema akademskoj slobodi i samostalnom istraživanju gdje su profesori imali ulogu vodiča pružajući smjernice i konstruktivnu povratnu informaciju. Ovo iskustvo je obogatilo moje razumijevanje kako obrazovanje može biti interaktivno, inspirativno i duboko individualizovano, istovremeno podržavajući timski rad i saradnju.
Koje emocije Vas vežu za Prijedor i koliko se razlikuje život u gradovima u kojima ste radili?
Prijedor će uvijek biti poseban za mene kao mjesto gde sam počeo svoj put i stvorio osnovu za sve što sam postigao do sada. Emocije koje me vežu za taj grad su duboko ukorijenjene i čine dio moje ličnosti i identiteta. Rad u različitim gradovima kao što su Ljubljana, Solun, Doha i Beograd donio mi je jedinstvene životne perspektive i iskustva. Ljubljana mi je pružila priliku da radim u evropskom okruženju sa bogatom kulturnom baštinom. Solun, sa svojim živopisnim gradskim pejzažem i istorijskim značajem, doprineo je mom profesionalnom razvoju kroz izazove i prilike koje je ponudio. S druge strane, rad u Dohi, glavnom gradu Katara, pružio mi je priliku da iskusim potpuno drugačiju kulturu i način života. Ovaj grad je sinonim za brzu modernizaciju i multikulturalni duh. To iskustvo me naučilo prilagodljivosti i otvorenosti prema različitim perspektivama. Sada, u Beogradu, osjećam bliskost sa svojim balkanskim korijenima i uživam u dinamičnoj energiji grada. Svaki grad me je naučio drugačijim vrijednostima, međuljudskim odnosima i načinima života. Ovi različiti konteksti su me obogatili, pružili mi različite perspektive i otvorili nove puteve za lični i profesionalni razvoj.
Koji projekti su Vama najinteresantniji i šta najviše volite raditi u oblasti arhitekture?
Raznolikost u oblasti arhitekture često pruža priliku za istraživanje različitih tipologija projekata, ali ono što me najviše inspiriše i motiviše jeste stvaranje prostornog kvaliteta i oblikovanje okoline koja ima dubok uticaj na ljude. Bez obzira na tip projekta, moje interesovanje usredsređeno je na postizanje izuzetnih prostornih iskustava.
Radili ste na projektu Dohalive, tačnije hotela „Me by Melia“ kojih ima nekoliko u svijetu. Arhitektonsko oblikovanje pomenutog brenda potpisuju i star arhitekti poput Zahe Hadid i Fostera. Možete li nam reći nešto više o ovom projektu?
Projekat „Dohalive“ predstavlja kombinaciju luksuznog hotela i prodajnog prostora koji se ističe svojim savremenim arhitektonskim izrazom koji kao takav predstavlja i suptilnu redefiniciju odnosa između privatnog i javnog prostora u urbanoj strukturi grada Dohe. Granice između enterijera i eksterijera, privatnog i javnog, prodajnog i smeštajnog prostora nisu jasno definisane već se prožimaju i stvaraju jedinstven tranzitni prostor „između“.
Rad u studiu Albaker Architects omogućio Vam je i uključivanje u projekat Albaker Hotel Towers na koji ste ponosni. Možete li nam reći šta za vas predstavlja pomenuti projekat?
Projekat prenamjene dvije kule namenjene poslovanju u hotele predstavlja intrigantno probraženje prostora koje je zahtijevalo duboko razumijevanje arhitekture, strukturalnih aspekata, infrastrukture i potreba budućih korisnika. Bitan aspekt intervencije je i redefinisanje estetike i identiteta putem ekspresivne fasade i rebrendiranja. Pomenuto redefinisanje fasada sa sobom je povuklo i brojne izazove koje sa sobom nosi primena novih tehnologija i materijala. Ovaj projekat ima dublje značenje od samog arhitektonskog preuređenja, simbolizuje sposobnost arhitekture da oblikuje i transformiše prostor na načine koji nadmašuju prvobitne namjene.
Koji su Vaši najveći izazovi u radu?
Kao arhitekta, moji najveći izazovi uključuju balansiranje estetike i funkcionalnosti, savladavanje tehničkih složenosti, usklađivanje sa zakonima i regulativama, kreativno rješavanje problema i efikasnu komunikaciju sa timom.
Odakle dolazi energija i motivacija?
U suštini, energija i motivacija dolaze iz balansirane kombinacije ljubavi prema radu, ambicije, izazova, podrške najbližih i zadovoljstva postignućima. Ovaj balans čini da se osjećam anagažovano, fokusirano i inspirisano da se bavim svojim poslom sa entuzijazmom.
Kako provodite slobodno vrijeme? Ima li vremena za neki hobi?
Jedan od mojih omiljenih hobija je košarka. Oduvek sam bio zaljubljen u ovaj sport i igranje košarke mi pomaže da se opustim, ostanem fizički aktivan i timski sarađujem sa drugima. Pored toga, uživam u putovanjima, koja mi omogućavaju da se udaljim od svakodnevnog stresa i da se ponovo povežem sa svetom oko sebe. Takođe, slikanje je još jedan hobi koji mi omogućava da se izrazim na kreativan način. Iako nisam profesionalni slikar, volim da koristim boje i platno kao način da prenesem svoje misli i emocije.
Koji su planovi za dalji razvoj karijere?
U suštini, moj cilj je nastaviti stvarati prostor koji inspiriše ljude, poboljšava njihovu svakodnevicu i pozitivno utiče na zajednice. Fokusiraću se na tehnički napredak, kontinuirano učenje i razvoj održivih pristupa u arhitekturi. Kroz angažovanje, kreativnost i predanost, želim da nastavim doprinositi razvoju arhitekture koja ima značajan uticaj na okolinu i ljude koji je koriste.
Poruka čitaocima
Prigrlite izazove, izazovi su deo života, ali i prilika za rast. Nemojte se plašiti suočiti se sa teškoćama, jer svaka prepreka nosi sa sobom šansu da naučite nešto novo. Bilo da je riječ o poslu, učenju ili ličnom razvoju, svaki korak napred je korak ka postizanju vaših ciljeva. Držite se svojih vizija i radite uporno – to je put ka ostvarenju onoga što želite.
