Postoji puno dobrih razloga zašto su sistemi površinskog grijanja, a prije svega podnog grijanja, postali nezaobilazni dio savremene gradnje.

Nasuprot uobičajenim grijanim tjelima, površinsko grijanje obezbjeđuje ravnomjernu raspodjelu toplote, a to podstiče dobar osjećaj, uz istovremenu uštedu energije.

Velika primjena apanelnih sistema je zabilježena tek u skorije vreme. Naime, pored nedostatka literature, neiskustva projektanata u njihovom projektovanju, kao i nešto viših investicionih troškova u odnosu na klasične sisteme grijanja, često se u praksi srećemo sa nekoliko zabluda, u vezi sa opravdanošću primjene ovog načina grijanja:

1. Podno grijanje nije zdravo jer izaziva podizanje prašine sa poda —› Velika zabluda jer, sa jedne strane, brzina strujanja vazduha u prostoriji je minimalna, a sa druge strane, mnogo lakše se održava higijena u prostorijama jer nema nepristupačnih mesta;
2. Podno grejanje nije zdravo jer izaziva proširenje krvnih sudova na nogama —› Velika zabluda koja je stvorena u praksi zbog lošeg projektovanja temperature poda.

Prema standardu temperatura poda u zoni boravka ne smije da pređe 29°C, čime se postiže minimalna razmena toplote sa ljudskim tijelom. Sistemi površinskog grijanja griju na osnovu niske i ujednačene temperature grijanih površina uz blago i ugodno energetsko zračenje. Za razliku od statičkih sistema grijanja, na ovaj način se uspostavlja ravnoteža zračenja energije između čovjeka i površina koje ograničavaju prostoriju i postiže se optimalan osjećaj ugodnosti. Sistemi su inertniji, ali znatno ekonomičniji.

Zbog visokog udjela energije zračenja kod sistema površinskog grijanja, osjećaj ugodnosti se uspostavlja u slučaju površinskog grijanja već pri znatno nižim temperaturama vazduha u prostoriji. Isti osjećaj ugodnosti kao, na primjer, kod radijatorskog grijanja, postiže se već na temperaturama vazduha u prostoriji od 18 do 19°C, tako da se utrošak energije na godišnjem nivou smanjuje od 6 % do 12 %. Kod podnog grijanja se posebno ističe temperaturski profil vazduha u prostoriji, koji je veoma sličan idealnom, za razliku od temperaturnog profila kod sistema radijatorskog grejanja (slike 1.1 -1.3).

Slika 1.1 Idealna temperaturna kriva
Slika 1.2 Temperaturna kriva kod podnog grejanja
Slika 1.3 Temperaturna kriva kod radijatorskog grejanja

Uzevši u obzir i to da se velika snaga grijanja postiže i sa niskim temperaturama u polaznom vodu, zaključak je da su sistemi površinskog grejanja idealni u kombinaciji sa toplotnim pumpama, gasnim kondenzacionim kotlovima ili termičkim solarnim sistemima.
Pored ekonomskih prednosti, panelni sistemi grijanja predstavljaju higijenski i estetski bolje rješenje.

Sa higijenskog aspekta su bolje rješenje zbog minimalnog kretanja prašine u prostoriji, a održavanje higijene panela lakše. Kako se čak i do 70% energije razmjeni zračenjem, brzina kretanja vazduha u prostoriji je mala, što ima za posljedicu da je raznošenje prašine minimalno. Samim tim, ovi sistemi se posebno preporučuju kod objekata sa visokim higijenskim zahtevima ili u kojima borave osobe sa osjetljivim disajnim putevima.

Estetski gledano, sistemi površinskog grijanja dozvoljavaju korisniku slobodno uređenje prostorije, a arhitektama pružaju slobodu pri projektovanju. U obdaništima, školama, bolnicama, domovima za brigu o starijim osobama, panelni sistemi imaju značajnu prednost u odnosu na ostale statične sisteme grijanja, jer smanjuju opasnost od povreda.

Sve češće se u praksi pokazuje da kod novogradnje akcenat sa grijanja prelazi na hlađenje, što je sa jedne strane posljedica klimatskih promena, a sa druge višeg nivoa kvaliteta gradnje, gdje se primjenom odgovarajućih termoizolacionih materijala specifično toplotno opterećenje u grijanju svodi na vrijednosti ispod 50 W/m².

Mogućnost primjene panelnih sistema grijanja i u režimu hlađenja nudi jedno cjelovito sistemsko rješenje – jedan sistem dvije funkcije. Panelna hlađenja, kao i u režimu grejanja, nude vrhunski komfor, a upravo zahvaljujući prenosu toplote putem zračenja. Efekat “promaje”, odnosno strujanja hladnog vazduha kod ovih sistema ne postoji.

Dobro osmišljenom automatikom sistema može da se izvuče maksimalni efekat hlađenja preko poda, zida ili plafona.

Vrijeme rada uređaja za kontrolu vlage u prostoru (odvlaživači, fan-coil jedinice ili obični klima split sistemi) se kod dobro isprojektovanih sistema svodi na minimum.

Izvor: Podovi