Ideja je bila, da se na senzibilan, a i atraktivan način izgradi ekološko-turistička stanica ili punkt u rijetko naseljenom području između dva grada Rogaška Slatina i Podčetrtek.

Naziv projekta: Beaver Center (Centar za zaštitu prirode Sotla)

Lokacija: Nimno (Slovenija)

Autori arhitekture: Andrej Strehovec, Robert Potokar (arhitekt Strehovec i biro Ravnikar Potokar)

Saradnici: Dušan Stevanović (2D), Vedrana Bosković (3D), Virginia Vrecl (fotografija), Igor Vukičević (postprodukcija), Statik d.o.o. (građevina), Aspa-ING d.o.o. (vanjski aranžman), EL-Part s.p. (elektroinstalacije), PRO-Mark s.p. (mehanička instalacija), Aleš Hudernik s.p. (protupožarna sigurnost), MK3 d.o.o. (akustika)

Fotografja: Virginia Vrecl

Investitor: Općina Rogaška Slatina (u okviru Programa saradnje Interreg VA Slovenija – Hrvatska)

Izvođači: GES, Lesam, Žaga GT Gorsko, C&P Inženiring, Inotehna, KTI

Investicija: 1.000.000,00 EUR (regulacija zemljišta, parkiranje i izgradnja objekta)

Veličina: 400 m2 (neto), 2 kata (P + N)

Dizajn: 2016-2019

Godina izgradnje: 2020

Projektni zadatak je obuhvatao zgradu koja bi služila kao centar za zaštitu prirode na ekološko zaštićenom području isušenog Sotelskog odnosno Vonarskog jezera, i koja bi služila posmatranju i predstavljanju prirode duž rijeke Sotle, u smislu obrazovanja, naučnog istraživanja i turizma. Ideja je bila, da se na senzibilan, a i atraktivan način izgradi ekološko-turistička stanica ili punkt u rijetko naseljenom području između dva grada Rogaška Slatina i Podčetrtek.

Arhitektonski koncept zamišljen je kao interaktivan drveni kontejner, odnosno prelazne platforme sa centralnim stepeništem za osmatranje (kulom) i cirkularnom razglednom platformom na krovu. Sa otvorenog kružnog stepeništa se preko otvorenog kružnog hodnika ulazi u četiri odvojena programska dijela: info-punkt sa zalogajnicom i kafe terasom, radnu sobu sa balkonom, sobu za predavanje sa kabinetom i terasom, tematski izložbeni centar sa balkonom. Balkoni odnosno terase su dublje prema jugu zbog sjenčenja.
Arhitektura je smještena u pejzaž po principu proširene kulise, u okviru koje su uređeni razgledni nivoi, kružne veze i funkcionalni prostori. Fasadni otvori sekvencioniraju poglede iz otvorenih i zatvorenih prostora. Posjetiocu se na taj način nude obrazovni sadržaji i meditativno ili dinamično prostorno iskustvo.

Slojevit, ali kompaktan arhitektonski izgled sa drvenim platformama i drvenom fasadom, koja je teksturisana ritmovima i rasterima, interpretira okolnu vernakularnu arhitekturu i odnosi se na kulturni i prirodni pejzaž.
Zbog brige o toj okolini predviđena je manja i uža zgrada, koja je smještena što bliže puta, da se što manje interveniše na području zone isušenog jezera, koji je postao jedinstveni prirodni rezervat. Arhitektura prati prirodnu topografiju koja pada sa puta prema suhom produbljivanju jezera i aktivnom koritu rijeke. Istočna uzdužna fasada naslanja se na terasiranu ulaznu platformu, tako da zgrada djelimično lebdi iznad kosine.

Većina konstrukcije je drvena. Temelj i obod lifta su armirani beton, a stepenište je čelično. Drvene ploče spratova su od lijepljenog drveta XLAM, a drveni nosači od lijepljenog drveta BSH. Međutim obodni i unutrašnji zidovi su od drvene skeletne konstrukcije KVH (punjeno sa izolacijom) koja je lakša, ekonomičnija i ima bolje izolativne karakteristike.

Ventilirana fasada i vanjski plafoni su od prvoklasnog sibirskog ariša, koji je bez hemijskih zaštita, odnosno prirodan, na podkonstrukciji od ariša. Vanjski podovi su od impregniranog bora na podkonstrukciji od ariša. Ramovi prozora su od aluminija koji je otporan za javnu upotrebu na dugi rok.

Jedan od većih izazova kod projektovanja bio je van arhitekture, vezan na niveliranje postojećeg terena i smještanje zgrade u prostor.
Očekivali smo, da će najveći izazov u realizaciji da bude usklađivanje i izradnja drvene konstrukcije sa arhitekturom i konstrukcijama u fazi izgradnje. Međutim pokazalo se da drvena konstrukcija, ako je pravilno projektovana od početka, preko laserskog-mašinskog sječenja, bude još najmanji problem, jer je prilično fleksibilna po pitanju montaže i manjih prilagođavanja.
Kod projektovanja smo koncipirali racionalnu organizaciju instalacija, da se one ne pojavljuju na obodnim zidovima i da budu kompaktno smještene u unutrašnjim jezgrima.
Poseban izazov su, kao često, predstavljali detalji fasade, ograda i hidroizolacija, te fini završni radovi. Dobar estetski i čist arhitektonski konačni izgled je uvijek rezultat precizno projektovanih detalja, koji se sastoje od određenih tehničkih slojeva, odnosno inženjersko-arhitektonske logike.